Het mysterie en de magie van 9 maanden: je bent ervoor gemaakt om er iets moois van te maken
De maand december staat voor geven, ontvangen, samen zijn met de mensen die je lief zijn en vaak ook voor het terugblikken op het afgelopen jaar. Hoe kijk jij terug op alles wat er is gebeurd, zowel met jouzelf als met mensen uit je omgeving, zakelijk en privé. Wat zijn de waardevolle momenten van blijdschap of ontroering en wat zijn de momenten waaraan je liever niet terugdenkt?
Op het laatste werkcollege van dit jaar van mijn grote inspiratiebron Paul de Blot, liet hij een filmpje zien van het ontstaan van ons leven. In 10 minuten zag ik het ”wonder” van dus ook mijn eigen ontstaan aan mij voorbijkomen en dit raakte mij diep. Ik realiseerde mij plots zeer sterk dat het wonder van het ontstaan van het leven, dus van ieders leven, ervoor gemaakt is om er iets moois van te maken. Het kan toch niet zo zijn dat dit magische proces van 9 maanden gerealiseerd is om het niet verder waardevol te laten verlopen.
Nu is betekenisvol en zinvol leven voor mij al jaren een belangrijk uitgangspunt maar ik besefte na dit filmpje nogmaals dat het wellicht voor ons allemaal een soort van basisverantwoordelijkheid is om het leven zo gelukkig mogelijk te laten verlopen.
Natuurlijk hoort bij dit leven ook verdriet, teleurstelling en pijn. Het doorstaan van deze periodes kan gedragen worden door de mensen om je heen die je opvangen en er voor je zijn, soms in stilte, soms door een gesprek. Je voelt je gehoord en gesteund en kan van daaruit kracht vinden om op te klimmen uit die lastige periode. Het gevoel te ervaren wat dat met je doet als je op deze manier iets mag betekenen voor een ander is voor mij een spirituele ervaring. Het “gekregen“ leven krijgt dan een waardevolle betekenis.
In mijn werk kom ik veel mensen tegen die behoefte hebben aan wat meer begrip, een luisterend oor zonder oordeel en steun voor hun specifieke situatie maar dit in hun werkveld erg weinig ervaren. Ook het uitspreken van waardering voor wie we zijn wordt vaak als gemis ervaren. We ervaren allemaal enorme druk door alles wat op ons af komt zowel vanuit het werk als vanuit ons privéleven en even mogen stil staan bij de ander komt helaas weinig voor.
Toch wensen wij elkaar straks allemaal een gelukkig Nieuwjaar en nu is mijn vraag wat doen we hier dan daadwerkelijk aan om dit te realiseren. Als je dan nu nog een keer kort terugblikt op het afgelopen jaar, kun je dan met een glimlach op je gezicht bedenken wat jouw bijdrage is geweest aan dat gelukkige leven van die ander. Dan bedoel ik niet alleen aan die mensen in je persoonlijke leven maar ook aan die collega, medewerker, klant en leidinggevende. Misschien kunnen we het voor 2019 niet alleen laten bij het uitspreken van de wens om 00.00 uur maar de daad bij het woord voegen in alle dagen die volgen. In ieder geval wens ik iedereen toe om eens wat langer stil te staan bij de ander en te vragen of je iets kunt bijdragen aan dat geluk wat je hem of haar wellicht hebt toegewenst op 31 december.
De verwondering en glimlach in de ogen van de ander is dan een cadeau wat je krijgt aangereikt en je voelt dit in elke vezel van je lichaam. Zou ons lichaam daar dan ook misschien voor zijn gemaakt?
Ik wens iedereen niet alleen op 31 december om 00.00 uur een gelukkig Nieuwjaar maar hoop het hele jaar door een bijdrage te mogen leveren aan een leven vol gelukkige momenten.
Voor de inspiratie hierbij het filmpje. https://www.ted.com/talks/alexander_tsiaras_conception_to_birth_visualized?language=nl
.jpg)