Waarschuwing voor vacaturefraude! Lees meer

Projob

De grens over

‘Je grenzen aangeven’. ‘Over je grenzen heengaan’. Twee uitspraken over grenzen die je met regelmaat hoort. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en verschilt het dus waar je voor jezelf een grens trekt. Het is niet altijd makkelijk om dit aan te geven, maar wel heel belangrijk.

Living on the edge

Voor ons teamuitje zijn wij ook de grenzen overgegaan. Wij vertrokken naar Spanje (hoe bijzonder  klinkt dát?) en in de buurt van Alicante genoten we van een paar dagen ‘rust’. Hier hebben we onder andere een bergwandeling gemaakt. Of nou ja, wandeling: het was eerder een behoorlijke klim. Onze gids heeft  het ons zeker niet gemakkelijk gemaakt en een route uitgekozen die bij een kwartetspel onder de categorie Living on the edge zou vallen. Nu houden wij bij Projob wel van een uitdaging, dus hebben we ons gewaagd aan deze route!

Angsten overwinnen

Zoals al eerder gezegd: gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde, en dat kwam ook goed naar voren bij deze wandeling. Waar sommigen fanatiek doorstapten en het tempo van de gids goed konden bijbenen, liepen anderen wat rustiger. Er moesten namelijk nogal wat angsten overwonnen worden om deze wandeling te maken. Angst voor de hoogte waarop wij liepen, angst om te vallen. Dat laatste is iets waar ik zelf nogal last van heb. Door veel te kletsen met collega’s probeerde ik er zo min mogelijk aan te denken en met mijn angst bezig te zijn, en als bonus leerde ik mijn collega’s nog beter kennen! 
Eén voor één vielen er collega’s af, omdat zij besloten niet meer verder te kunnen of willen. Hun grens was bereikt. Anderen wandelden en klommen verder, kropen door tunnels, om de uiteindelijke top te bereiken. En het was de klim waard, wat een prachtig punt met een fantastisch uitzicht op Benidorm en de Spaanse kust. Nu alleen nog terugklimmen. Oeps, dat was toch best wel spannend! Gelukkig hebben we deze tocht ook overleefd en werden we beloond met een heerlijk bord paella.

Helden!

Uiteindelijk was ik heel blij dat ik de wandeling heb volbracht. Maar ook de collega’s die eerder zijn afgehaakt, zijn echte helden. Zij hebben hun grens aangegeven, om hun eigen redenen. Zij hebben naar zichzelf geluisterd en hiernaar gehandeld. Hoe knap is dat, als je weet dat je collega’s wel verder wandelen? En als je niet weet wat er aan het einde van de route is, en dus ook niet weet wat je wellicht gaat missen. Zij wisten dat dit helemaal niet belangrijk is. Zij wisten namelijk wat Miley Cyrus (toen nog Hannah Montana, voor de mensen uit mijn generatie ;) ) tien jaar geleden al zong: Ain’t about how fast I get there, ain’t about what’s waiting on the other side, it’s the climb.